Za nami kolejne ważne posiedzenie komisji FISC, podczas którego odbyliśmy debatę z Marnixem van Rijem, sekretarzem stanu, Ministerstwa Finansów Holandii. Podczas wymiany poglądów rozmawialiśmy o wdrożeniu krajowych reform podatkowych i zwalczanie agresywnych schematów podatkowych.
Holenderski system podatku od osób prawnych zawsze kierował się ułatwianiem inwestycji przychodzących i wychodzących.
Doprowadziło to jednak do powstania systemu podatku od osób prawnych, który jest atrakcyjny dla:
⚫ Holenderskich korporacji międzynarodowych prowadzących interesy i inwestujące za granicą;
⚫ Zagranicznych międzynarodowych koncernów zakładających swoje europejskie spółki holdingowe.
W 2019 roku Parlament Europejski uznał Holandię za raj podatkowy, co zostało też odzwierciedlone w CSR w roku 2020. Do podobnego wniosku doszła Sieć Sprawiedliwości Podatkowej, plasując Holandię w 2021 na 4 miejscu światowych rajów podatkowych.
W ostatniej dekadzie Holandia, jak wiele innych Europejskich państw, wprowadziła szereg zmian i reform w sferze podatku dochodowego. Obejmuje to krajowe i międzynarodowe przepisy przeciwko firmom przykrywkom i korzystanie z rajów podatkowych, ale także środki przeciwko rozbieżnościom hybrydowym i innym kwestiom w ramach projektu OECD BEPS.
Wdrożenie drugiej dyrektywy w sprawie unikania opodatkowania (ATAD2) zamknęło kluczowe szlaki unikania opodatkowania. Holenderskie przepisy podatkowe nadal jednak dopuszczały inny rodzaj rozbieżności, obejmujący jednostronne korekty cen transferowych, które zostały zabronione dopiero w tym roku.
Afera tzw. Uber files ma wiele aspektów – przede wszystkim chodzi w niej o wykorzystywanie pracowników oraz skutecznego lobbowania w poszczególnych krajach na rzecz przepisów przyjaznych w tym zakresie dla Ubera. Choć firma poniosła w Holandii porażkę sądową, Uber nadal uważa ten kraj za wygodną bazę dla rejestracji swoich spółek. Sprawa machinacji podatkowych Ubera wynika właśnie z jego manipulacji dotyczących formy zatrudniania: Uber otrzymywał płatności od pasażerów z całego świata i kierował do 80% każdej taryfy z powrotem do kierowcy. To utrudniło krajowym organom podatkowym ustalenie, ile zarabiają pracownicy, ponieważ są oni opłacani za pośrednictwem Niderlandów. W 2015 r organy podatkowe z Francji, Niemiec, Szwecji, Wielkiej Brytanii i Belgii skontaktowały się ze swoimi holenderskimi odpowiednikami, aby zbadać, czy Uber płaci podatki dochodowe tam, gdzie powinien. Niestety informacja o audycie ostała przekazana firmie z dużym wyprzedzeniem, które pozwoliło na uporządkowanie wszystkich informacji.
Widząc, że Niderlandy dopiero pod silną presją, niechętnie i niedokładnie wdrażają niezbędne reformy, które ograniczają możliwości unikania opodatkowania. Holandii zalecono wprowadzenie szeregu reform podatkowych, dlatego zadała Marnix van Rij pytanie o to, jakie obecnie są prowadzone działania w tych kwestiach.
W swojej wypowiedzi skupiłam się również na działalności Ubera w Holandii. Skupiłam się na pytaniach dotyczących wyjaśnień, podjętych kroków w celu zmiany myślenia pracowników organów skarbowych oraz dalszych krokach Holandii, która musi odbudować zaufanie w oczach pozostałych Państw Członkowskich.
