Praca nad raportem była okazją do przedstawienia Unii Bankowej z polskiej perspektywy – czyli z punktu widzenia kraju, który – z jednej strony – nie należy do Unii Bankowej, z drugiej strony – będąc członkiem UE, podlega regulacjom związanym z funkcjonowaniem Unii Bankowej.
Chciałam, aby sprawozdanie dało jasny obraz wyzwań, szans i zagrożeń dla europejskiego systemu bankowego. Z polskiego punktu widzenia – nie licząc zdecydowanie nadmiernie „ambitnych” zapisów na temat kwestii „zielonych”, raport jest bardzo korzystny i spełnia oczekiwania, wynikające ze specyfiki polskiego systemu bankowego oraz naszego „miejsca w Europie”.
Dla polskiego systemu bankowego, z dużą ilością banków małych i średnich oraz zdominowanego przez podmioty zagraniczne, korzystne jest podkreślenie znaczenia dywersyfikacji oraz zróżnicowania europejskiego systemu bankowego. Popieram uściślenie (a nie rozluźnienie) kryteriów interesu publicznego, które umożliwią stosowanie mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRM) w bardziej spójny i przewidywalny sposób. Jestem za przeglądem ram pomocy publicznej, aby dopasować ją do SRM i umożliwiać szybkie oraz skuteczne interwencje.