Liczba drapieżników wciąż się powiększa, wilki i niedźwiedzie bezpośrednio zagrażają zwierzętom gospodarskim. Jako wiceprzewodniczącej Intergrupy PE Bioróżnorodność, Łowiectwo, Obszary wiejskie, ta sprawa jest mi szczególnie bliska.
Docierają do mnie szczególnie niepojące informacje o negatywnym wpływie ataku wilków na zwierzęta gospodarskie. Niepokojącym objawem są również bardzo bliskie spotkania wilków z ludźmi, które prowadzą do makabrycznych w skutkach sytuacji.
Konieczne jest znalezienie właściwej równowagi pomiędzy współistnieniem ludzi, zwierząt gospodarskich i dużych drapieżników, w szczególności na obszarach wiejskich.
Komisja Europejska powinna w dalszym ciągu monitorować i oceniać populację dużych drapieżników, a także szkody które wyrządzają. Niezbędna jest także współpraca transgraniczna między Państwami Członkowskimi. Unia Europejska musi zadbać o stan ochrony wilków na poziomie ogólnoeuropejskim. Musimy skupić się także na określeniu najlepszych możliwych środków zapobiegawczych w celu ograniczenia ataków.
Komisja Europejska powinna również rozważyć zmiany wytycznych rolnych w celu ułatwienia rekompensaty za szkody wyrządzone przez duże drapieżniki jako pomoc państwa.
