
Dziś już na miejscu, komisja REGI!
Ważny głos i postulaty podczas dyskusji w sprawie Funduszu Sprawiedliwej Transformacji!
- Sprzeciw przy uzależnianiu dostępu do środków Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji od zobowiązania się państwa członkowskiego do osiągnięcia konkretnych celów klimatycznych w określonym terminie.
Zwracam uwagę, że konkluzje Rady Europejskiej nie zobowiązały Polski do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r.
Transformacja energetyczna będzie przeprowadzana w Polsce w tempie i w sposób bezpieczny dla społeczeństwa i korzystny dla gospodarki.
- Zwiększenie maksymalnego poziomu alokacji z 2 mld do 27% środków funduszu (4,8 mld euro) nie rozwiązuje problemu. Wprowadzanie jakichkolwiek limitów spowoduje, że przyznane alokacje poszczególnym państwom nie będą proporcjonalne do skali wyzwań związanych z transformacją ani do poziomu zamożności.
Niedopuszczalna także byłaby sytuacja, w której ewentualne zwiększenie łącznej sumy środków na Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji nie skutkowałoby zwiększeniem alokacji dla państw objętych maksymalnym limitem.
- Lista regionów uprawnionych powinna zostać ograniczona tak aby 80% środków z FST było dostępnych dla regionów węglowych stojących przed największymi wyzwaniami transformacyjnymi.
- Inwestycje gazowe jako przejściowe w sprawiedliwej transformacji i gwarancji energetycznej. Niezbędne, by osiągnąć neutralność klimatyczną, bez wykluczenia obywateli.
Fundusz Sprawiedliwej Transformacji to również inne ważne tematy, o których nie możemy zapomnieć
- Środki z FST nie powinny być wspierane środkami z EFRR i/lub EFS+. Takie wsparcie oznaczałoby zmniejszenie środków z tych dwóch funduszy, które państwo członkowskie może przeznaczyć na inne projekty mogące uzyskać finansowanie z tych funduszy ale nie z FST.
- Zdecydowany sprzeciw wobec wymogu transferu środków z kopert narodowych polityki spójności w celu zasilenia budżetu Funduszu. Propozycja KE dotycząca obowiązkowego transferu w wysokości 1,5 – 3-krotności alokacji dla danego państwa członkowskiego z Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji jest całkowicie nieuzasadniona. Alokacje narodowe z polityki spójności już zostały istotnie zmniejszone w stosunku do perspektywy 2014-2020 i dalsze uszczuplanie środków uniemożliwi słabiej rozwiniętym państwom i regionom osiągnięcie głównego celu polityki spójności, jakim jest zapewnienie konwergencji społeczno-gospodarczej w UE.